Αρίστην οδόν υψώσεως, Χριστέ, την ταπείνωσιν έδειξας, σεαυτόν κενώσας και μορφήν δούλου λαβών, του Φαρισαίου την μεγάλαυχον ευχήν μη προσιέμενος, του δε Τελώνου τον συντετριμμενον στεναγμόν, ως ιερείον άμωμον, εν τοις υψίστοις προσδεχόμενος. Διο καγώ βοώ σοι. Ιλάσθητι ο Θεός, ιλάσθητι Σωτήρ μου και σώσον με....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου