Ἤτανε  γυναῖκα τοῦ Θεοῦ ἐκείνη πού ἄναβε τό καντήλι πίσω ἀπό τό παραθυρόφυλλο. Τῆς εἴχαμε κτυπήσει τήν πόρτα νά πάρωμε τήν εὐχή της, μά δέν ἄνοιξε. Ἤταν 93 χρονῶν κι' ἴσως νά κοιμότανε. Ἄλλη φορά, μοῦ εἶχε πεῖ ὁ Παῦλος.
Σήμερα τό πρωί εἶδα πάλι τόν Παῦλο στήν ἐκκλησία.. Ξέρεις Γιάννη, ἡ γιαγιά μέ τό καντηλάκι στό παράθυρο εἶναι στην ἐντατική, μοῦ λέει. Δέν εἴχανε περάσει δέκα ἡμέρες.
Κόντεψα να πέσω. Δέν εἶχα ἀξιωθεῖ να τήν δῶ.
Παναγία μου, τόσα χρόνια σοῦ ἄναβε τό καντήλι. Μήν τήν ἀφήσεις μοναχή ἐκεῖ στίς πόρτες πού ὅλοι κάποτε τίς περνοῦμε....
Χριστός Ἀνέστη Κυρία ἀδερφή μου....



http://sacredcrete.blogspot.com/