Πέτρα βουβή στό βορεινό πῶς νταγιαντίζεις πέ μου
τό ξεροβόρι τοῦ χιονιά, τήν ὄργητα τ' ἀνέμου.
Κι οἱ πέτρες δέν τήν ἔχουνε τήν τόση ἀμοναξά μου
γιατί εἶδα μιά κι εἶχε ἀγκαλιά τή ρίζα τ' ἀσφεντάμου.
Γιώργης Σταυρακάκης (Μιχαλομπάς)
Νταγιαντῶ: ἀντέχω, ὑποφέρω... ἀσφένταμος: φυτό τῆς ὀρεινῆς Κρήτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου