"Ὅπου μέ βάλετε θέλω νά ΄ναι καθαρά. Κι ἕνα μπουκάλι νερό θέλω" παράγγειλε ἡ ἀρχόντισσα τῆς ζωῆς , τό Μαρινιώ τοῦ Λεωνίδι, στό γιό της. Κι ἐκεῖνος τῆς ἄσπρισε καί τῆς ζωγράφισε τό τελευταῖο σπίτι καί τῆς γέμισε μπουκάλι μέ νερό, θυμιατό καί λιβάνι νά θυμιατίζει, λάδι ν' ἀνάφτει τό καντήλι, ἕνα κερί νά φέγγει, στάρι σά θά πεινάσει, ἅπλωσε φασκομηλιές νά μυρίζει κι ἔβαλε μιά πέτρα στή γωνιά νά μήν ξεχάσει τόν τόπο της. Ὅλα ἀναστάσιμα. Ἐκοιμήθη εἰρηνικά, ἀνεπαίσχυντα, γερασμένη. Σήμερο, τ' ἁγίου Εὐλαμπίου, ξοδιάστηκε στό Μοχό, τό χωριό της. Αἰωνία της ἡ μνήμη.
http://froudarakis1.blogspot.com/2017/09/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου