...Ἤμασταν στόν Παράδεισο, στόν κόσμο τῆς ἁγνότητας. Πέσαμε καί μᾶς λέρωσε ἡ ἁμαρτία. Μέ τή σωτηρία βγαίνουμε ἀπό τόν βοῦρκο καί παίρνουμε ξανά τόν δρόμο γιά τήν ἁγνότητα. Αὐτή τή φορά ὅμως πρόκειται γιά μιά ἀξιόλογη ἁγνότητα, διότι διατηρεῖ τήν τρομερή ἀνάμνηση τοῦ κακοῦ, ἀλλά ταυτόχρονα αὐτή ἡ ἁγνότητα θά εἶναι καί ἡ συνειδητή ἀπόδειξη τοῦ καλοῦ, θά εἶναι βιώμα καί ὄχι ἁπλή κατάσταση. Ἔτσι ἐξηγεῖται γιατί ὁ ἄνθρωπος πού θά μπεῖ στόν παράδεισο θεωρεῖται ἀνώτερος ἀπό τούς ἀγγέλους...
Τό ἡμερολόγιο τῆς εὐτυχίας, Νικολάε Σταϊνχαρτ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου