Κόκκινος ἐγκλεισμός...

 

3. Τό πρόσωπό σου, Κύριε, ἀλλοῦ μή τό γυρίζεις·

κάθε φορά πού θλίβομαι γύρνα σ' ἐμέ τ' αὐτί σου·

ὅποτε σέ παρακαλῶ γρήγορα μ΄ ἀποκρίσου,

4. γιατί 'ναι οἱ μέρες μου καπνός καί φεύγουν καί μ’ ἀφήνουν,

τά κόκκαλα μου φρύγανα πού σέ φωτιά δέν σβήνουν.

5. Τό χορταράκι τό ξερό θυμίζει κι ἡ καρδιά μου,

γιατί νά τρώγω ἐξέχασα ψωμί στά βάσανά μου.

6. Ἀπό τούς θρήνους τούς πολλούς καί τσ' ἀναστεναγμούς μου

τά κόκκαλα μου ἐκόλλησαν στή σάρκα τοῦ κορμιοῦ μου.

7. Τοῦ πελεκάνου τσ' ἐρημιᾶς κατήντησα νά μοιάζω,

σάν κουκουβάγια πού θρηνεῖ σέ χάλασμα στενάζω.

8. Σάν τό πουλάκι ξαγρυπνῶ τ' ἀμοναχό στό δῶμα.

9. Ὁλημερίς μέ παίζουνε ὀχθροί μου καί μοῦ φτοῦνε,

σ' ἐμένα λέν' νά μοιάσουνε σ΄ ὅσους καταραστοῦνε.

10. Τή στάχτη εἶχα γιά ψωμί κι ἔτρωγα νά χορτάσω,

κι ἔσμιγα δάκρυ μέ νερό νά πιῶ νά ξεδιψάσω.

11. Στήν ὄργητά σου, τόν θυμό, ἐμένα βασανίζεις,

πρῶτα μέ βγάνεις στά ψηλά κι ὕστερα μέ γκρεμίζεις.

12. Σάν τή σκιά ‘ναι οἱ μέρες μου πού σβήνει μέ τή δύση,

βλαστοῦ ὁμοιάζω ἑφτάξερου πού δέν θά ξανανθίσει.

13. Ὅμως ἐσύ, ὁ Κύριος, αἰώνια θ' ἀφεντεύεις,

καί σέ θυμοῦνται στίς γενιές καί ζεῖς καί βασιλεύεις

Ψαλμός 101ος