Τῇ Β' (2) ἸΟυνίου ὁ Ἅγιος
Νεομάρτυς Δημήτριος, ὁ ἐν Φιλαδελφείᾳ μαρτυρήσας
ἐν ἔτει
1657, μαχαίρα τελειοῦται.
Φρίττει σε Δημήτριε καί πῦρ εἰκότως,
Ὑπέρ Θεοῦ θανόντα,
ὅν φρίττει κτίσις.
Εὐλογα
φρίττει κι ἡ φωτιά, Δημήτριε, καί τρέμει,
γιά τόν Θεό
πού πέθανες, πού ἡ κτίσις τόνε τρέμει.
Αἱ χείραι σου ἐποίησάν μοι.... + Ἡ μάνα μου..
Τῇ Λ΄ (30) Μαϊου ὁ Ἅγιος Μάρτυς Εὖπλος βύρσῃ βοός ἑλιχθείς,
καί ἐν φλέγοντι ἡλίῳ τεθείς, τελειοῦται.
Φλέγουσι
βυρσέλικτον Εὖπλον ἡλίῳ,
Οἱ φῶς νοητοῦ
μή βλέποντες ἡλίου.
Μέσα στό δέρμα τοῦ βοδιοῦ τόν Εὖπλο τυλιγμένον
(εἰδωλολάτρες, ἀσεβεῖς) στόν ἥλιο τόνε καῖνε
αὐτοί, τό φῶς τό νοητοῦ τοῦ ἥλιου πού δέν βλέπουν.
Τῇ ΚΔ΄ (24) Μαϊου μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Μελετίου τοῦ στρατηλάτου (3ος αἰών).
Πεύκην πικράν λέγουσιν, ἀλλ΄ ἦν ἠρμένῳ,
Ὑμήττιόν τι τῷ Μελετίῳ μέλι.
Λένε τό πεῦκο
καί πικρό, μά γιά τόν κρεμασμένον, (στό πεῦκο),
Μελέτιον, τοῦ
Ὑμηττοῦ σάν κάποιο μέλι νά ΄ναι.
 |
| Ἡ Μαρία, ἡ διακόνισσα τῆς Ἀπάνω Παναγίας.... |
Τῇ ΚΓ΄(23) Μαΐου μνήμη τῆς Ἁγίας Μυροφόρου Μαρίας τοῦ Κλωπᾶ.
Ψυχήν φέρει νῦν οὐκ ἄρωμα Μαρία,
Ἀρωμάτων σοι Σῶτερ εὐωδεστέραν.
Ἄρωμα ὄχι, τήν ψυχή Σωτήρα σοῦ προσφέρει,
τώρα ἡ Μαρία ἄρωμα, τό πλέον μυρωδάτο.
 |
| Τό καφενεῖο τοῦ Ἠλία... |
Τῇ ΚΒ΄ (22) Μαΐου ὁ Ἅγιος Μάρτυς Μάρκελλος,
μόλυβδον κοχλάζοντα ποτισθείς, τελειοῦται.
Μολύβδινον Μάρκελλος ἔκπυρον πόμα,
Οὕτω πίνων ἦν,
ὡς ὕδωρ εἴ τις πίνει.
Σάν τό ποτό ὁ
Μάρκελλος τό καυτερό μολύβι
ὡς πίνει
κάποιος τό νερό ἔτσι κι’ αὐτός τό πίνει.
Τῇ ΚΑ΄ (21) Μαΐου μνήμη τῶν
Ἁγίων καί ἐνδόξων θεοσέπτων μεγάλων βασιλέων καί Ἰσαποστόλων, Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης,
(4ος αἰών).
Ὡς κοινὸν εἶχον γῆς Βασιλεῖς τὸ στέφος,
Ἔχουσι κοινὸν καὶ τὸ τοῦ πόλου στέφος.
Ξύνθανε μητέρι εἰκάδι πρώτῃ Κωνσταντῖνος.
Ὅπως κοινό ΄χανε τῆς γῆς ὡς βασιλεῖς τό στέμμα,
καί τ΄ οὐρανοῦ ΄κοινό χουνε (τό ἄφθαρτο) τό στέμμα.
Μέ τή μητέρα του μαζί τήν εἰκοστή τήν πρώτη
ὁ Κωσταντίνος πέθανε.
 |
| + Ὁ Μιχάλης ὁ Λάσκας, ὁ καφετζής... |
Τῇ Κ' (20) Μαΐου μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Θαλλελαίου,
(3ος αἰών).
Ἀκέστορι τμηθέντι τῷ Θαλλελαίῳ.
Θεὸς βοτάνην πρὸς λύσιν πέμπει πάθους.
Εἰκοστῇ Θαλλέλαιος τὴν κεφαλὴν ἀπεκάρθη.
Στόν Θαλλελαῖο τόν γιατρό πού ἀποκεφαλίσθη,
βοτάνι στέλνει ὁ Θεός τό πάθος του νά λύσει.
Τοῦ Θαλλαίου ἔκοψαν εἴκοσι τό κεφάλι.
 |
| Λιμάνι Ἡρακλείου... |
Τῇ ΙΘ΄ (19) τοῦ μηνός Μαΐου μνήμη τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Ἀκολούθου.
Ὁ Μάρτυς Ἀκόλουθος ὡς πρός παστάδα,
Ἐπηκολούθει
τοῖς ἄγουσι πρός φλόγα.
Σέ γάμο ὁ Ἀκόλουθος ὁ Μάρτυς λές καί πάει
γαμπρός, κι ἐκείνους
ἀκλουθεῖ στήν φλόγα πού τόν πᾶνε.
 |
| Μικρός Ἅγιος Μηνᾶς, Ἡράκλειο... |
Τῇ ΙΗ' (18) Μαΐου μνήμη τῶν
Ἁγίων Μαρτύρων,
Πέτρου, Διονυσίου, Χριστίνης παρθένου,
Ἀνδρέου,
Παύλου, Βενεδίμου, Παυλίνου καὶ Ἡρακλείου.
Σεπτοὶ Ἀθληταί, ὑπὲρ σεπτῆς Τριάδος,
Ὑπὲρ τὸ ζῆν εἵλοντο θανεῖν ἐμφρόνως.
Ὀγδοάς, Ἀθλοφόρων ἐκ γαίης εἰς πόλιν ἤρθη.
Μάρτυρες ὅλοι
σεβαστοί γιά τήν σεπτή Τριάδα
ἀπό νά ζοῦν προτίμησαν
σοφά νά ἀποθάνουν.
Ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό ὑψώθη
ἡ ὀχτάδα
τῶν ἀθλοφόρων τοῦ μηνός
τήν δέκατη ὀγδόη.
Εἰς τήν ΙΖ' (17) Μαΐου, μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας, (1ος αἰών).
Εἰς τόν Ἀνδρόνικον.
Ἔθνη διδάξας Ἀνδρόνικος μυρία,
Πρὸς Χριστὸν ἦλθεν, ὃς καλεῖ πρὸς φῶς ἔθνη.
Ἔθνη, ὡς ὁ Ἀνδρόνικος ἐδίδαξε
μυριάδες,
ἦρθε στόν Λόγο πού καλεῖ
στό φῶς νά ΄ρθοῦν τά ἐθνη.
Εἰς τήν Οὐνίαν.
Ἰουνία τέθνηκε μηνὶ Μαΐῳ,
'Ὃς πρῶτός ἐστιν εἰσιὼν Ἰουνίου,
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ θάν' Ἰουνίη Ἀνδρόνικός τε.
Ἡ Ἰουνία ἀπέθανε , ἄνοιξη, μήνα Μάη,
πού πρῶτος εἶναι κι ἀκλουθεῖ ξοπίσω
ὁ Ἰούνης.
Ὁ Ἀνδρόνικος ἀπέθανε μαζί κι ἡ Ἰουνία
δεκάτη ἑβδόμη τοῦ μηνός.
 |
| Κεφάλι, τοῦ Χριστοῦ... μιά φορά κι ἕναν καιρό.... |
Τῇ ΙΣΤ΄ (16) Μαΐου μνήμη τῶν ἕξ Μοναχῶν καί τῶν ἑπτά Παρθένων
Εἰ Παρθένων ἔδωκε
ἑπτάδα ξίφει,
Πῶς οὐ
παρέξει καί μοναχῶν ἑξάδα ;
Ἄν τῶν Παρθένων ἔδωκε στό ξίφος τήν ἑφτάδα,
καί τήν ἐξάδα
μοναχῶν πῶς δέν θά τήνε δώσει ;
Ἕτεροι.
Εἰ Παρθένων ἔδωκεν ἑπτάδα
στέφος,
Πῶς οὐ παρέξει καί μοναχῶν
ἑξάδι ;
Ἄν στῶν Παρθένων ἔδωκε στεφάνι στήν ἑφτάδα,
καί τήν ἑξάδα μοναχῶν δέν θά τήν στεφανώσει ;
Τῇ ΙΕ' (15) Μαΐου μνήμη τοῦ
Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν
Παχωμίου τοῦ Μεγάλου, (4ος αἰών).
Ὁ Παχώμιος, λεπτύνων σαρκός πάχος,
Ψυχῇ συνῆγε πρίν μεταστῆναι στέαρ.
Πέμπτη καί δεκάτῃ Παχώμιον ἔνθεν ἄειραν.
Τό πάχος ὁ Παχώμιος λεπτύνοντας τῆς σάρκας,
μάζευε ξύγκι τῆς ψυχῆς πρίν τή μετάστασή του.
Σήκωσαν τόν Παχώμιο ἀπό τή γῆ Ἀγγέλοι
δεκάτη πέμπτη τοῦ μηνός.
 |
| Τό κελίον τῆς Σεμέλης... |
Τῇ ΙΔ' (14) Μαΐου ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς
Μάρκος ὁ Κρής, ὁ ἐν Σμύρνῃ μαρτυρήσας
κατά τό ἐτος 1643, ξίφει τελειοῦται.
Ἡγεῖτο οὐδέν
Μάρκος ὁ Κρής τό ξίφος,
Βλέπων ἀκλινῶς
πρός τό ἐκ ξίφους στέφος.
Δεκάτῃ γε τετάρτῃ Μάρκου δειρήν δυσσεβεῖς
τάμμον.
Τό ξίφος δέν
λογάριαζε ὁ Κρητικός ὁ Μάρκος,
ὁλόρθος περιμένοντας στεφάνι ἀπό ξίφος.
Τόν Μάρκο ἀποκεφάλισαν δέκατη καί τετάρτη
οἱ δυσσεβεῖς ἀλλόθρησκοι.
.
Τῇ ΙΓ' (13) Μαΐου μνήμη τῆς
Ἁγίας Μάρτυρος Γλυκερίας,
(2ος αἰών).
Θηρὸς τὸ πικρὸν δῆγμα τῇ Γλυκερίᾳ
Ὑπὲρ γλυκάζον ὡς ἀληθῶς ἦν μέλι.
Ἐν τριτάτῃ δεκάτῃ δάκε καὶ κτάνε θὴρ Γλυκερίαν.
Τό φοβερό τό δάγκωμα θεριοῦ στή Γλυκερία,
ἦταν στ' ἀλήθεια πιό γλυκό ἀκόμα κι ἀπ΄ τό μέλι.
Τήν Γλυκερία δάγκωσε καί σκότωσε θηρίο
δέκατη τρίτη τοῦ μηνός.
Τῇ ΙΒ' (12) Μαΐου μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἐπιφανίου,
Ἐπισκόπου Κωνσταντίας τῆς Κύπρου, (4ος αἰών).
Φανεὶς Ἐπιφάνιος ἐν Κύπρῳ μέγας,
Κλέος παρ᾽ αὐτῇ καὶ θανὼν ἔχει μέγα.
Τῇ δυoκαιδεκάτῃ Ἐπιφάνιον
μόρος εἷλε.
Μέγας ὁ Ἐπιφάνιος ἐφάνηκε στήν Κύπρο,
κι ἔχει σ’ αὐτήν κι ἄς πέθανε φήμη πολύ μεγάλη.
Τήν δωδεκάτη ὁ χάροντας πῆρε τόν Ἐπιφάνιο .
+ Ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ π. Θεόδωρος, 2009.
Τῇ ΙΑ' Μαϊου μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Μωκίου, (3ος αἰών).
Μωκώμενόν σε δεισιδαίμονα πλάνην,
Οἱ δυσσεβεῖς κτείνουσι Μώκιε ξίφει.
Μώκιος ἑνδεκάτῃ κεφαλὴν τμήθη ἀγανόφρων.
Χλευάζοντας τή δυσσεβῆ πλάνη ὡς θεατρίνος,
σέ θανατώνουν Μώκιε οἱ ἀσεβεῖς μέ ξίφος.
Τήν ἑνδεκάτη τοῦ Μαγιοῦ τοῦ Μώκιου τοῦ πράου,
τήν κεφαλή τοῦ κόψανε.
