Καράβι καραβάκι μου..
ποῦ πᾶς ;
ποῦ ἁρμενίζεις ;
Ναός ἁγίων Ἰωακείμ καί Νεοφύτου, Βόθωνας Μοχός, ἑσπερινός |
Μνήμη τῶν
Ἁγίων ἐνδόξων νέων Ἱερομαρτύρων,
Γερασίμου
Κρήτης, Κνωσσοῦ Νεοφύτου, Χεῤῥονήσου Ἰωακείμ,
Λάμπης Ἱεροθέου,
Σητείας Ζαχαρίου, Πέτρας Ἰωακείμ,
Ρεθύμνης Γερασίμου, Κυδωνίας Καλλινίκου, Κισάμου Μελχισεδέκ, Διοπόλως
Καλλινίκου καί τῶν
σύν αὐτοῖς ἀθλησάντων
κληρικῶν
καί λαϊκῶν ἐν ἔτεσιν 1821-1822.
Ποιμένες δέκα ἀθλήσαντες ἀρτίως
Ἐχθροῦ καθεῖλον ὑψαύχενον κακίαν
Σύν τούτοις δέ γε Ἱερεῖς τε καί ἄλλοι
Βασιλείας ἔτυχον τῆς αἰωνίου.
Εἰκάδι ἐν τριτάτῃ Ἰεροάθλων τιμάσθω παρεμβολή.
Οἱ νέοι πού μαρτύρησαν, οἱ δέκα ποιμενάρχες,
τοῦ ἐχθροῦ τήν ὑπερήφανη κατέστρεψαν κακία,
βέβαια καί μαζί μ΄ αὐτούς καί ἱερεῖς καί ἄλλοι
κέρδισαν τήν αἰώνιο οὐράνια Βασιλεία.
Ἄς τιμηθεῖ ἡ παράταξη τῶν ἱερομαρτύρων
τήν εἰκοστή τήν τρίτη.
Τῇ Θ΄ (9) Ίουνίου αἱ Ἅγιαι τρεῖς Παρθενομάρτυρες αἱ ἀπό Χίου, ξίφει τελειοῦνται.
Ἐστιμμίσαντο τῇ χρόα τῶν αἱμάτων,
Νύμφαι Θεοῦ τρεῖς, ἅς ἀνεῖλε τό ξίφος.
Βαφή 'χανε τό αἷμα τους τά βλέφαρα νά βάψουν
οἱ τρεῖς οἱ νύμφες τοῦ Θεοῦ πού σκότωσε τό ξίφος.
Παύλης, καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς νηπίων, Κλαυδίου,
Ὑπατίου,Παύλου καὶ Διονυσίου, (3ος αἰών).
Λουκιλλιανὸς σύν τε Παῦλα νηπίοις,
Αἵματι ὠνήσαντο Μαρτύρων στέφη.
Σταυρῷ ἀμφὶ τρίτην Λουκιλλιανὸς τετάνυστο.
Παύλα καί
Λουκιλιανός μέ τά μικρά παιδιά τους,
στεφάνια μέ
τό αἷμα τους ἀγόρασαν Μαρτύρων.
Πρῶτα τόν
Λουκιλλιανό σέ ξύλο τόν κρεμάσαν,
τρίτη τοῦ
μήνα, σέ σταυρό.
Εἰς τόν
Λουκιλλιανόν
Λουκιλλιανῷ
πήγνυται σταυρός κάτω,
Οὐχ' ὡς ὁ
Χριστοῦ καί τίτλον φέρων ἄνω.
Κάτω τοῦ
Λουκιλιανοῦ καρφώνεται ὁ σταυρός του,
ἀλλ΄ ὄχι ὅπως
τοῦ Χριστοῦ μ’ ἐπιγραφή στά πάνω.
Εἰς τά παιδία.
Τούς
παιδαρίσκους ὧν ἀριθμός δίς δύω,
Θεοῦ Πατρός
τίθησιν υἱούς ἡ σπάθη.
Τά
παιδαρέλια π΄ ἀριθμοῦν δύο φορές τό δύο,
ἡ σπάθα, τοῦ
Θεοῦ Πατρός παιδιά του τά ὁρίζει.
Εἰς τήν Παῦλαν.
Οὐκ ἄξια
πρός μέλλον, ὡς Παῦλος, κλέος,
Τά νῦν πάθη
φάσκουσα, τέμνεται Παῦλα.
Στή δόξα τή
μελλούμενη, τά τωρινά μου πάθη
τίποτα δέν ἀξίζουνε,
λέει ἡ μάρτυς Παῦλα
ὡς ἀποκεφαλίζεται,
ὡς ἔλεγε κι ὁ Παῦλος.
Τῇ Β' (2) ἸΟυνίου ὁ Ἅγιος
Νεομάρτυς Δημήτριος, ὁ ἐν Φιλαδελφείᾳ μαρτυρήσας
ἐν ἔτει
1657, μαχαίρα τελειοῦται.
Φρίττει σε Δημήτριε καί πῦρ εἰκότως,
Ὑπέρ Θεοῦ θανόντα,
ὅν φρίττει κτίσις.
Εὐλογα
φρίττει κι ἡ φωτιά, Δημήτριε, καί τρέμει,
γιά τόν Θεό
πού πέθανες, πού ἡ κτίσις τόνε τρέμει.
Αἱ χείραι σου ἐποίησάν μοι.... + Ἡ μάνα μου..
Τῇ Λ΄ (30) Μαϊου ὁ Ἅγιος Μάρτυς Εὖπλος βύρσῃ βοός ἑλιχθείς,
καί ἐν φλέγοντι ἡλίῳ τεθείς, τελειοῦται.
Φλέγουσι
βυρσέλικτον Εὖπλον ἡλίῳ,
Οἱ φῶς νοητοῦ
μή βλέποντες ἡλίου.
Μέσα στό δέρμα τοῦ βοδιοῦ τόν Εὖπλο τυλιγμένον
(εἰδωλολάτρες, ἀσεβεῖς) στόν ἥλιο τόνε καῖνε
αὐτοί, τό φῶς τό νοητοῦ τοῦ ἥλιου πού δέν βλέπουν.
Τῇ ΚΔ΄ (24) Μαϊου μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Μελετίου τοῦ στρατηλάτου (3ος αἰών).
Πεύκην πικράν λέγουσιν, ἀλλ΄ ἦν ἠρμένῳ,
Ὑμήττιόν τι τῷ Μελετίῳ μέλι.
Λένε τό πεῦκο
καί πικρό, μά γιά τόν κρεμασμένον, (στό πεῦκο),
Μελέτιον, τοῦ
Ὑμηττοῦ σάν κάποιο μέλι νά ΄ναι.
Τῇ ΚΑ΄ (21) Μαΐου μνήμη τῶν
Ἁγίων καί ἐνδόξων θεοσέπτων μεγάλων βασιλέων καί Ἰσαποστόλων, Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης,
(4ος αἰών).
Ὡς κοινὸν εἶχον γῆς Βασιλεῖς τὸ στέφος,
Ἔχουσι κοινὸν καὶ τὸ τοῦ πόλου στέφος.
Ξύνθανε μητέρι εἰκάδι πρώτῃ Κωνσταντῖνος.
Ὅπως κοινό ΄χανε τῆς γῆς ὡς βασιλεῖς τό στέμμα,
καί τ΄ οὐρανοῦ ΄κοινό χουνε (τό ἄφθαρτο) τό στέμμα.
Μέ τή μητέρα του μαζί τήν εἰκοστή τήν πρώτη
ὁ Κωσταντίνος πέθανε.
![]() |
+ Ὁ Μιχάλης ὁ Λάσκας, ὁ καφετζής... |
Τῇ Κ' (20) Μαΐου μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Θαλλελαίου,
(3ος αἰών).
Ἀκέστορι τμηθέντι τῷ Θαλλελαίῳ.
Θεὸς βοτάνην πρὸς λύσιν πέμπει πάθους.
Εἰκοστῇ Θαλλέλαιος τὴν κεφαλὴν ἀπεκάρθη.
Στόν Θαλλελαῖο τόν γιατρό πού ἀποκεφαλίσθη,
βοτάνι στέλνει ὁ Θεός τό πάθος του νά λύσει.
Τοῦ Θαλλαίου ἔκοψαν εἴκοσι τό κεφάλι.
![]() |
Μικρός Ἅγιος Μηνᾶς, Ἡράκλειο... |
Τῇ ΙΗ' (18) Μαΐου μνήμη τῶν
Ἁγίων Μαρτύρων,
Πέτρου, Διονυσίου, Χριστίνης παρθένου,
Ἀνδρέου,
Παύλου, Βενεδίμου, Παυλίνου καὶ Ἡρακλείου.
Σεπτοὶ Ἀθληταί, ὑπὲρ σεπτῆς Τριάδος,
Ὑπὲρ τὸ ζῆν εἵλοντο θανεῖν ἐμφρόνως.
Ὀγδοάς, Ἀθλοφόρων ἐκ γαίης εἰς πόλιν ἤρθη.
Μάρτυρες ὅλοι
σεβαστοί γιά τήν σεπτή Τριάδα
ἀπό νά ζοῦν προτίμησαν
σοφά νά ἀποθάνουν.
Ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό ὑψώθη
ἡ ὀχτάδα
τῶν ἀθλοφόρων τοῦ μηνός
τήν δέκατη ὀγδόη.