 |
| Λιμάνι Ἡρακλείου... |
Τῇ ΙΘ΄ (19) τοῦ μηνός Μαΐου μνήμη τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Ἀκολούθου.
Ὁ Μάρτυς Ἀκόλουθος ὡς πρός παστάδα,
Ἐπηκολούθει
τοῖς ἄγουσι πρός φλόγα.
Σέ γάμο ὁ Ἀκόλουθος ὁ Μάρτυς λές καί πάει
γαμπρός, κι ἐκείνους
ἀκλουθεῖ στήν φλόγα πού τόν πᾶνε.
 |
| Μικρός Ἅγιος Μηνᾶς, Ἡράκλειο... |
Τῇ ΙΗ' (18) Μαΐου μνήμη τῶν
Ἁγίων Μαρτύρων,
Πέτρου, Διονυσίου, Χριστίνης παρθένου,
Ἀνδρέου,
Παύλου, Βενεδίμου, Παυλίνου καὶ Ἡρακλείου.
Σεπτοὶ Ἀθληταί, ὑπὲρ σεπτῆς Τριάδος,
Ὑπὲρ τὸ ζῆν εἵλοντο θανεῖν ἐμφρόνως.
Ὀγδοάς, Ἀθλοφόρων ἐκ γαίης εἰς πόλιν ἤρθη.
Μάρτυρες ὅλοι
σεβαστοί γιά τήν σεπτή Τριάδα
ἀπό νά ζοῦν προτίμησαν
σοφά νά ἀποθάνουν.
Ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό ὑψώθη
ἡ ὀχτάδα
τῶν ἀθλοφόρων τοῦ μηνός
τήν δέκατη ὀγδόη.
Εἰς τήν ΙΖ' (17) Μαΐου, μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας, (1ος αἰών).
Εἰς τόν Ἀνδρόνικον.
Ἔθνη διδάξας Ἀνδρόνικος μυρία,
Πρὸς Χριστὸν ἦλθεν, ὃς καλεῖ πρὸς φῶς ἔθνη.
Ἔθνη, ὡς ὁ Ἀνδρόνικος ἐδίδαξε
μυριάδες,
ἦρθε στόν Λόγο πού καλεῖ
στό φῶς νά ΄ρθοῦν τά ἐθνη.
Εἰς τήν Οὐνίαν.
Ἰουνία τέθνηκε μηνὶ Μαΐῳ,
'Ὃς πρῶτός ἐστιν εἰσιὼν Ἰουνίου,
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ θάν' Ἰουνίη Ἀνδρόνικός τε.
Ἡ Ἰουνία ἀπέθανε , ἄνοιξη, μήνα Μάη,
πού πρῶτος εἶναι κι ἀκλουθεῖ ξοπίσω
ὁ Ἰούνης.
Ὁ Ἀνδρόνικος ἀπέθανε μαζί κι ἡ Ἰουνία
δεκάτη ἑβδόμη τοῦ μηνός.
 |
| Κεφάλι, τοῦ Χριστοῦ... μιά φορά κι ἕναν καιρό.... |
Τῇ ΙΣΤ΄ (16) Μαΐου μνήμη τῶν ἕξ Μοναχῶν καί τῶν ἑπτά Παρθένων
Εἰ Παρθένων ἔδωκε
ἑπτάδα ξίφει,
Πῶς οὐ
παρέξει καί μοναχῶν ἑξάδα ;
Ἄν τῶν Παρθένων ἔδωκε στό ξίφος τήν ἑφτάδα,
καί τήν ἐξάδα
μοναχῶν πῶς δέν θά τήνε δώσει ;
Ἕτεροι.
Εἰ Παρθένων ἔδωκεν ἑπτάδα
στέφος,
Πῶς οὐ παρέξει καί μοναχῶν
ἑξάδι ;
Ἄν στῶν Παρθένων ἔδωκε στεφάνι στήν ἑφτάδα,
καί τήν ἑξάδα μοναχῶν δέν θά τήν στεφανώσει ;
Τῇ ΙΕ' (15) Μαΐου μνήμη τοῦ
Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν
Παχωμίου τοῦ Μεγάλου, (4ος αἰών).
Ὁ Παχώμιος, λεπτύνων σαρκός πάχος,
Ψυχῇ συνῆγε πρίν μεταστῆναι στέαρ.
Πέμπτη καί δεκάτῃ Παχώμιον ἔνθεν ἄειραν.
Τό πάχος ὁ Παχώμιος λεπτύνοντας τῆς σάρκας,
μάζευε ξύγκι τῆς ψυχῆς πρίν τή μετάστασή του.
Σήκωσαν τόν Παχώμιο ἀπό τή γῆ Ἀγγέλοι
δεκάτη πέμπτη τοῦ μηνός.
 |
| Τό κελίον τῆς Σεμέλης... |
Τῇ ΙΔ' (14) Μαΐου ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς
Μάρκος ὁ Κρής, ὁ ἐν Σμύρνῃ μαρτυρήσας
κατά τό ἐτος 1643, ξίφει τελειοῦται.
Ἡγεῖτο οὐδέν
Μάρκος ὁ Κρής τό ξίφος,
Βλέπων ἀκλινῶς
πρός τό ἐκ ξίφους στέφος.
Δεκάτῃ γε τετάρτῃ Μάρκου δειρήν δυσσεβεῖς
τάμμον.
Τό ξίφος δέν
λογάριαζε ὁ Κρητικός ὁ Μάρκος,
ὁλόρθος περιμένοντας στεφάνι ἀπό ξίφος.
Τόν Μάρκο ἀποκεφάλισαν δέκατη καί τετάρτη
οἱ δυσσεβεῖς ἀλλόθρησκοι.
.
Τῇ ΙΓ' (13) Μαΐου μνήμη τῆς
Ἁγίας Μάρτυρος Γλυκερίας,
(2ος αἰών).
Θηρὸς τὸ πικρὸν δῆγμα τῇ Γλυκερίᾳ
Ὑπὲρ γλυκάζον ὡς ἀληθῶς ἦν μέλι.
Ἐν τριτάτῃ δεκάτῃ δάκε καὶ κτάνε θὴρ Γλυκερίαν.
Τό φοβερό τό δάγκωμα θεριοῦ στή Γλυκερία,
ἦταν στ' ἀλήθεια πιό γλυκό ἀκόμα κι ἀπ΄ τό μέλι.
Τήν Γλυκερία δάγκωσε καί σκότωσε θηρίο
δέκατη τρίτη τοῦ μηνός.
Τῇ ΙΒ' (12) Μαΐου μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἐπιφανίου,
Ἐπισκόπου Κωνσταντίας τῆς Κύπρου, (4ος αἰών).
Φανεὶς Ἐπιφάνιος ἐν Κύπρῳ μέγας,
Κλέος παρ᾽ αὐτῇ καὶ θανὼν ἔχει μέγα.
Τῇ δυoκαιδεκάτῃ Ἐπιφάνιον
μόρος εἷλε.
Μέγας ὁ Ἐπιφάνιος ἐφάνηκε στήν Κύπρο,
κι ἔχει σ’ αὐτήν κι ἄς πέθανε φήμη πολύ μεγάλη.
Τήν δωδεκάτη ὁ χάροντας πῆρε τόν Ἐπιφάνιο .
+ Ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ π. Θεόδωρος, 2009.
Τῇ ΙΑ' Μαϊου μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Μωκίου, (3ος αἰών).
Μωκώμενόν σε δεισιδαίμονα πλάνην,
Οἱ δυσσεβεῖς κτείνουσι Μώκιε ξίφει.
Μώκιος ἑνδεκάτῃ κεφαλὴν τμήθη ἀγανόφρων.
Χλευάζοντας τή δυσσεβῆ πλάνη ὡς θεατρίνος,
σέ θανατώνουν Μώκιε οἱ ἀσεβεῖς μέ ξίφος.
Τήν ἑνδεκάτη τοῦ Μαγιοῦ τοῦ Μώκιου τοῦ πράου,
τήν κεφαλή τοῦ κόψανε.
 |
| Οἱ κατά σάρκα ἀδελφοί Μακάριος καί Μιχαήλ... Μονή Ἀρετίου |
Τῇ δεκάτῃ Μαΐου μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων
καί αὐταδέλφων Ἀλφειοῦ, Φιλαδέλφου, καὶ Κυπρίνου.
Εἰς τόν Ἀλφειόν.
Ἀλφειός εἰ
καί γλῶτταν ἐξαφῃρέθη,
Τῇ ψυχικῇ
γλώττῃ σε δοξάζει Λόγε.
μέ γλώσσα (ἄλλη), τῆς ψυχῆς,
Λόγε Θεοῦ ἐσένα.
Ὁ Φιλάδελφος φιλαδέλφως τῷ ξίφει,
Σὺν τοῖς ἀδελφοῖς θεῖον εὕρατο στέφος.
Ἀδερφικά ὁ Φιλάδελφος φερόμενος στό ξίφος,
στεφάνι μέ τ΄ ἀδέρφια του θεῖο, οὐράνιο βρῆκε.
Ἕτερον.
Ὁ Φιλάδελφος ἤ
φιλόχριστος φᾶνε,
Χριστοῦ φιλῶν ἤθλησεν εἰς
πῦρ ἐσχάρας.
Ὁ Μάρτυρας Φιλάδελφος,
φίλο Χριστοῦ τόν λέμε,
ἄθλησε ἀγαπώντας Τον σέ
πυρωμένες σχάρες.
Εἰς τόν Κυπρῖνον.
Ὀπτοῦ φαγών
πρίν Σῶτερ ἰχθύς μέρος,
ἑκ τηγάνου
Κυπρῖνον ἡδέως δέχου.
Σωτήρα, ὡς ἔφαγες παλιά μέρος ὀφτοῦ ἰχθύος,
καί τόν Κυπρῖνον δέξου τον γλυκά ἀπ΄ τό τηγάνι.
Τῇ ἐνάτη Μαΐου αἱ Ἅγιαι Μάρτυρες Καλλινίκη καὶ Ἀκυλῖνα,
αἱ διὰ τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου πιστεύσασαι τῷ Χριστῷ,
σούβλαις ἀπὸ ποδῶν ἕως ὤμων διαπαρεῖσαι, τελειοῦνται.
Ἔχει
τράπεζαν Σατανᾶς πάλιν νέαν,
Γύναια
σουβλίζουσιν οἱ πλάνοι δύο.
Τράπεζα νέα ὁ
Σατανᾶς ἔχει στρωμένη πάλι,
δυό πόρνες
τοῦ σουβλίζουνε οἱ ἄπιστοι οἱ πλάνοι.
Τῇ Η' τοῦ Μαΐου, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου
καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ἤτοι, ἡ σύναξις τῆς Ἁγίας κόνεως,
τῆς ἐκπεμπομένης ἐκ τοῦ τάφου αὐτοῦ, ἤγουν τοῦ μάννα.
Οὐ βρῶσιν, ἀλλὰ ῥῶσιν ἀνθρώποις νέμει
Τὸ τοῦ τάφου σου μάννα, μύστα Κυρίου.
Ὀγδοάτῃ τελέουσι ῥοδισμον βροντογόνοιο.
Ὄχι τροφή,
μά δύναμη μοιράζει στούς ἀνθρώπους,
τό μάννα ἀπό
τόν τάφο σου ὦ μύστη τοῦ Κυρίου.
Μέ ρόδα τόν
στολίζουνε τήν ὄγδοη τοῦ Μάη
(τόν τάφο)
γόνου τῆς βροντῆς.
Τῇ Ζ' Μαΐου μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀκακίου, (3ος αἰών).
Εἴπερ τις ἄλλος, ἐν χορῷ τῶν Μαρτύρων,
Κάλλιστος Ἀκάκιος ἐκτμηθεὶς ξίφει.
Μές στῶν
Μαρτύρων τόν χορό, πιό ὄμορφος ἀπ΄ ὅλους
φαίνεται ὁ Ἀκάκιος
σφαγμένος ἀπό ξίφος.
Τῇ ΣΤ΄ Μαΐου ὁ Ἅγιος Μάρτυς Βάρβαρος ξίφει τελειοῦται.
Τήν κλῆσιν ἡμῖν Βάρβαρος σύ
γεννάδα,
Ὁ δ΄ αὖ
τεμών σε, βάρβαρος τήν καρδίαν.
Ἐμεῖς σέ λέμε Βάρβαρο μά ἐσύ ΄σαι ἀριστοκράτης,
βάρβαρος εἶναι στήν
καρδιά αὐτός πού σ΄ ἔχει σφάξει.
Τῇ Ε' τοῦ μηνὀς Μαΐου μνήμη τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Εἰρήνης, (4ος αἰών).
Ξίφει θανοῦσα καὶ βιώσασα ξένως,
Εἰρηνικῶς τέθνηκας αὖθις, Εἰρήνη.
Εἰρήνη τμηθεῖσα ἀνέγρετο καὶ θάνε πέμπτῃ.
Μέ ξίφος ἀφοῦ
πέθανες καί στή ζωή ξανάρθες,
παράδοξα, εἰρηνικά,
ἀπέθανες Ειρήνη.
Ἡ Εἰρήνη ἀναστήθηκε
ὡς ἀποκεφαλίσθη
καί πέμπτη ἡμέρα
ἀπέθανε.
