Ἡ προγιαγιά Μαρία....

Τί 'ναι ρέ μάνα ἡ ζωή, τήν ρώτησα· " Ἡ ζωή 'ναι σάν τό πλεχτό, εἶπε. Ἔρχεσαι στόν κόσμο καί σοῦ δίνεται ἕνα κουβαράκι, κάτι νά τό κάνεις. Ξεκινᾶς καί πλέκεις καί τό μόνο πού ἔχεις στόν νοῦ σου, εἶναι νά τό πλέξεις ὅσο καλύτερα μπορεῖς. Καί καθώς περνοῦν τά χρόνια, τό μόνο πού ἀλλάζει εἶναι πώς ἀρχίζεις νά ρίχνεις κλεφτές ματιές στό κουβάρι πού τελειώνει, καί σέ πιάνει μιά ἀγωνία μήπως καί δέν σοῦ φτάξει ἡ κλωστή νά  τελειώσεις τό κέντημά σου. Αὐτή εἶναι ἡ ζωή, γιέ μου"

* Ἀφιερώνεται στήν Ἀριάδνη, στό τρίτο κατά σειρά ἐγγόνι μου πού γεννήθηκε στήν Ἀμερική ἐτοῦτο τόν μῆνα. Ἡ εὐχές τῆς προγιαγιᾶς σου Μαρίας καί οἱ δικές μου, ἡ σκέπη τῆς Παναγίας Μαρίας  ἄς εἶναι μαζί σου. 

Μίτος (μίτος τῆς Ἀριάδνης) : κλωστή, δίκτυο, ἡ χορδή τῆς λύρας, ἀπ' ὅπου ἀπορρέει πλῆθος μεταφορικῶν ἐννοιῶν (ἡ κλωστή τῆς μοίρας).Σώζεται ἡ παριμοία : ἀπό λεπτοῦ μίτου τό ζῆν  ἤρτησθαι.