Γιάννη, ἔλα νά σοῦ πῶ, ἔλα νά σοῦ πῶ, μοῦ φώναξε μόλις μέ εἶδε νά μπαίνω στόν θάλαμο τοῦ νοσοκομείου πού μαρτυροῦσε. Ἐσίμωσα δίπλα της. Τί 'ναι Κατερίνα ; Ἔμπαινα στό χειρουργεῖο καί στήν πόρτα ἀπ' ἔξω, ἐκεῖ πού ἤμουνα στό φορεῖο ἦρθε ἕνας γέρος μέ στολή καί μέ χάϊδεψε, καί μοῦ λέει.Μή φοβᾶσαι Κατερίνα. Ποιός εἶσαι τονέ ρωτῶ. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος μοῦ λέει. Κι' ἤτανε κοντά μου ὅλη τήν ὦρα στό χειρουργεῖο καί δέν φοβήθηκα καθόλου. Ξύπνια Γιάννη τόν εἶδα, ὄχι κοιμισμένη. Καί πῶς ἤτανε ὁ ἅγιος, τηνέ ρωρῶ. Καί ἀρχίζει ἡ Κατερίνα, ὁ λόγος της δέν εἶχε περισσότερες ἀπό πεντακόσιες λέξεις, νά μοῦ περιγράφει τόν ἅγιο. Μιά περιγραφή συγκλονιστική, πού εὐτυχῶς κρατοῦσα τήν κάμερα καί ὑπάρχει ἀκριβῶς ἡ ἀφήγησή της.
Μεγαλύτερο ἰσόβιο μαρτύριο δέν ἔχω δεῖ σέ ἄνθρωπο. Καί ἐπειδή ὁ Θεός εἶναι δίκαιος θά τῆς ἀνταποδώσει ἀνάλογα. Ἡ Κατερίνα ἦταν 58 χρονῶν, μά ἔζησε ζωή χιλίων. Ἐκοιμήθει 4 τό ἀπόγευμα, σήμερο τῆς ἁγίας Μαρίνας. Αἰωνία της μνήμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου