Ἡ σημαία μας, 25η Μαρτίου 2020..

Παραπεταμένη τήν βρῆκα, 

ἀραχνιασμένη

μέ σπασμένο τό κοντάρι 

δίχως σταυρό.

Τήν ἄγγιξα μέ δέος

θαρρεῖς κι ἤτανε σέ σεντούκι

χίλιους χρόνους διπλωμένη

κι ἔλεγαν τά σώψυχα μου·

ὡς σμύρνα καί σταχτή καί κασσία

ἀπό τῶν ἱματίων σου,

ἀπό βαρέων ἐλεφαντίνων,

έξ ὧν εὔφρανάς με.

Βρῆκα σταυρό, τήν ἔπλυνα,

μεραμέτησα τὀ κοντάρι,

μιά παλιά μοδίστρα ἔκλεισε τίς τρῦπες.

Θαρρεῖς πώς ἀναστήθηκε.

Λές νά γίνει τό θαῦμα Χριστέ μου;

Σημ. Στό σπίτι τοῦ πεθεροῦ μου Γεωργίου Ζερβάκη κυμάτιζε ἡ σημαία. 
Πολέμησε κι αὐτός γιά τήν πατρίδα, 
γιατρός στήν πρώτη γραμμή,
καί τόνε ἔσωσε ἡ Παναγία.
Αἱωνία του ἡ μνήμη.