Ἐγώ πατήρ, ἐγώ ἀδελφός, ἐγώ Νυμφίος,
ἐγώ οἰκία, ἐγώ τροφεύς,
ἐγώ ἱμάτιον, ἐγώ ῥιζα θεμέλιος.
Πᾶν ὅπερ θέλεις ἐγώ.
Μηδενός ἐν χρεία καταστῆς.
Ἐγώ δουλεύσω.
Ἦλθον γάρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι.
Ἐγώ καί φίλος καί ξένος καί κεφαλή
καί ἀδελφός καί μήτηρ.
Πάντα ἐγώ·
μόνον οἰκείως ἔχε πρός ἐμέ.
Ἐγώ πένης διά σέ, καί ἀλήτης διά σέ,
ἐπί τοῦ Σταυροῦ διά σέ, ἐπί τάφου διά σέ....
Πάντα μοι σύ καί ἀδελφός καί συγκληρονόμος
καί φίλος καί μέλος.
Τί πλέον θέλεις ;
Ἰωάννης Χρυσόστομος
Ὁ Ἅγιος
Μάρτυς Ζαχαρίας ἐν τῇ θαλάσσῃ τελειοῦται.
Θεῖον γε κυβιστῆρα τόν Ζαχαρίαν,
Ἔνδον κυβιστήσαντα τοῦ βυθοῦ κάλει.
Τόν Ζαχαρία νά καλεῖς καί θεῖο ἀκροβάτη,
καθώς καί μέσα στόν βυθό αὐτός ἀκροβατοῦσε.
Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς
Σιλβανός ὁ Γέρων ξίφει
τελειοῦται.
Μετῆλθεν αὐχήν Σιλβανοῦ τομόν ξίφος,
Κἀντεῦθεν ὤφθη Σιλβανὸς τομεὺς πλάνης.
Ἐπέρασε τοῦ Σιλβανοῦ στό ξίφος ὁ αὐχένας,
σφαγέας πλάνης ἕκτοτε ὁ Σιλβανός λογιέται.
Ἡ Ἁγία
Μάρτυς Μαλφεθᾶ τοξευθεῖσα τελειοῦται.
Οὐ μαλθακόν τι Μαλφεθᾶ βλέπει ἔχειν,
Τόξου κατ’ αὐτῆς εὐτόνως τεταμμένου.
καθώς τό τόξο ἐπάνω της καλά ’ναι τεντωμένο.
Ἡ Ἁγία
Μάρτυς Ἀνθία, ἐν βοΐ χαλκῷ πυρακτωθέντι
βληθεῖσα,
τελειοῦται.
Εἰς βοῦν ἀπανθεῖς ἔμπυρον βεβλημένη,
Ἐν οὐρανῷ δέ λαμπρόν ἀνθεῖς Ἀνθία.
μά ’σύ ἀνθίζεις στόν λαμπρό τόν οὐρανό Ἀνθία.
.jpg)
Μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ποπλίας, (4ος αἰών).
Ῥυσθεῖσα κόσμου καί πλάνης ἡ Ποπλία
Πόλου πρόσεισι φωλεοῖς ὡς στουθίον.
Ἀπό τήν πλάνη ὡς σώθηκε τοῦ κόσμου ἡ Ποπλία
σἀν σπουργιτάκι στίς φωλιές τῶν οὐρανῶν φωλιάζει.
** Ἡ ψυχὴ ἡμῶν ὡς στρουθίον ἐρρύσθη ἐκ τῆς παγίδος τῶν θηρευόντων,
ἡ παγὶς συνετρίβη, καὶ ἡμεῖς ἐρρύσθημεν (Ψαλμ.123,7)
Μνήμη τῆς ἁγίας Ταϊσίας τῆς πόρνης...
Ἐκ τοῦ ῥύπου σμηχθεῖσα τῆς ἀσωτίας
Φαιδρὰ πρόσεισι τῷ Θεῷ Ταϊσία.
Τῆς ἀσωτίας τή βρωμιά ὡς ξέπλυνες, τή λέρα,
εἰς τόν Θεό προσέρχεσαι καί λάμπεις Ταϊσία.
ἡ τρικυμία πληγές
ζητοῦν καραβοστάσι,
φροντίδες μακρυνές...
Γεράσιμος Μερκοράς
 |
| Ναός ἁγίων Ἰωακείμ καί Νεοφύτου, Βόθωνας Μοχός, ἑσπερινός |
Μνήμη τῶν
Ἁγίων ἐνδόξων νέων Ἱερομαρτύρων,
Γερασίμου
Κρήτης, Κνωσσοῦ Νεοφύτου, Χεῤῥονήσου Ἰωακείμ,
Λάμπης Ἱεροθέου,
Σητείας Ζαχαρίου, Πέτρας Ἰωακείμ,
Ρεθύμνης Γερασίμου, Κυδωνίας Καλλινίκου, Κισάμου Μελχισεδέκ, Διοπόλως
Καλλινίκου καί τῶν
σύν αὐτοῖς ἀθλησάντων
κληρικῶν
καί λαϊκῶν ἐν ἔτεσιν 1821-1822.
Ποιμένες δέκα ἀθλήσαντες ἀρτίως
Ἐχθροῦ καθεῖλον ὑψαύχενον κακίαν
Σύν τούτοις δέ γε Ἱερεῖς τε καί ἄλλοι
Βασιλείας ἔτυχον τῆς αἰωνίου.
Εἰκάδι ἐν τριτάτῃ Ἰεροάθλων τιμάσθω παρεμβολή.
Οἱ νέοι πού μαρτύρησαν, οἱ δέκα ποιμενάρχες,
τοῦ ἐχθροῦ τήν ὑπερήφανη κατέστρεψαν κακία,
βέβαια καί μαζί μ΄ αὐτούς καί ἱερεῖς καί ἄλλοι
κέρδισαν τήν αἰώνιο οὐράνια Βασιλεία.
Ἄς τιμηθεῖ ἡ παράταξη τῶν ἱερομαρτύρων
τήν εἰκοστή τήν τρίτη.
Τῇ Θ΄ (9) Ίουνίου αἱ Ἅγιαι τρεῖς Παρθενομάρτυρες αἱ ἀπό Χίου, ξίφει τελειοῦνται.
Ἐστιμμίσαντο τῇ χρόα τῶν αἱμάτων,
Νύμφαι Θεοῦ τρεῖς, ἅς ἀνεῖλε τό ξίφος.
Βαφή 'χανε τό αἷμα τους τά βλέφαρα νά βάψουν
οἱ τρεῖς οἱ νύμφες τοῦ Θεοῦ πού σκότωσε τό ξίφος.
.jpg) |
| Ἀλεξανδρας Θεοδοσίου ποίημα... |
Παύλης, καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς νηπίων, Κλαυδίου,
Ὑπατίου,Παύλου καὶ Διονυσίου, (3ος αἰών).
Λουκιλλιανὸς σύν τε Παῦλα νηπίοις,
Αἵματι ὠνήσαντο Μαρτύρων στέφη.
Σταυρῷ ἀμφὶ τρίτην Λουκιλλιανὸς τετάνυστο.
Παύλα καί
Λουκιλιανός μέ τά μικρά παιδιά τους,
στεφάνια μέ
τό αἷμα τους ἀγόρασαν Μαρτύρων.
Πρῶτα τόν
Λουκιλλιανό σέ ξύλο τόν κρεμάσαν,
τρίτη τοῦ
μήνα, σέ σταυρό.
Εἰς τόν
Λουκιλλιανόν
Λουκιλλιανῷ
πήγνυται σταυρός κάτω,
Οὐχ' ὡς ὁ
Χριστοῦ καί τίτλον φέρων ἄνω.
Κάτω τοῦ
Λουκιλιανοῦ καρφώνεται ὁ σταυρός του,
ἀλλ΄ ὄχι ὅπως
τοῦ Χριστοῦ μ’ ἐπιγραφή στά πάνω.
Εἰς τά παιδία.
Τούς
παιδαρίσκους ὧν ἀριθμός δίς δύω,
Θεοῦ Πατρός
τίθησιν υἱούς ἡ σπάθη.
Τά
παιδαρέλια π΄ ἀριθμοῦν δύο φορές τό δύο,
ἡ σπάθα, τοῦ
Θεοῦ Πατρός παιδιά του τά ὁρίζει.
Εἰς τήν Παῦλαν.
Οὐκ ἄξια
πρός μέλλον, ὡς Παῦλος, κλέος,
Τά νῦν πάθη
φάσκουσα, τέμνεται Παῦλα.
Στή δόξα τή
μελλούμενη, τά τωρινά μου πάθη
τίποτα δέν ἀξίζουνε,
λέει ἡ μάρτυς Παῦλα
ὡς ἀποκεφαλίζεται,
ὡς ἔλεγε κι ὁ Παῦλος.
Τῇ Β' (2) ἸΟυνίου ὁ Ἅγιος
Νεομάρτυς Δημήτριος, ὁ ἐν Φιλαδελφείᾳ μαρτυρήσας
ἐν ἔτει
1657, μαχαίρα τελειοῦται.
Φρίττει σε Δημήτριε καί πῦρ εἰκότως,
Ὑπέρ Θεοῦ θανόντα,
ὅν φρίττει κτίσις.
Εὐλογα
φρίττει κι ἡ φωτιά, Δημήτριε, καί τρέμει,
γιά τόν Θεό
πού πέθανες, πού ἡ κτίσις τόνε τρέμει.
