+Δευτέρα Γ' τῶν Νηστειῶν

π. Παῦλος , ἅϊ Γιώργης Ἀρσελαΐτης,Σινά 2004

     

               Ψ Α Λ Μ Ο Σ  123^ος

                              Ὠδή τῶν ἀναβαθμῶν

Ἄν  μετά ‘μᾶς ὁ Κύριος, δέν ἦταν στήν ζωή μας,

πεῖτε το νά τ’ ἀκούσουνε, ἀκόμα κι' ἐχθροί μας·

2. Ἄν στήν ζωή δέν εἴχαμε, τόν Κύριος μαζί μας,

αὐτοί πού ξησηκώθηκαν, ν' ἀρπάξουνε τήν γῆ μας,

3. ὅλους θά μᾶς ἐξέσκιζαν, σάν νηστικά θηρία,

ἀπ' τόν θυμό τους τόν πολύ, καί τήν τυφλή μανία.

4. Ὠσάν τήν μπόρα τήν γερή, θἄπνιγαν τίς ζωές μας,

μές στοῦ χειμάρρου τά πηλά, θά σβύνανε οἱ ψυχές μας.

5. Σάν τό νερό πού τό σκορπᾶς, θἄμαστε πεταμένοι

σέ δίχως πάτο θάλασσα, ξυλάρμενοι ἀφημένοι.   

6. Δόξα σέ σένα, Κύριε, προστάτη τῶν νηπίων,

πού δέν μᾶς ἄφηκες φαΐ, στά δόντια τῶν θηρίων.

7. Σάν τό πουλάκι ἡ ψυχή, σώθηκε ἀπ΄ τά  βρόχια,

χάλασαν οἱ παγίδες τους, ἀστόχησαν τά βόλια·

τά δίχτυα τους μπερδέψανε, φύγανε ἀπ' τήν χῶρα.

8. Τό ὄνομα σου, Κύριε, εἴχαμε βοηθό μας,

ἐκεῖνος ἔκαμε τήν γῆ, ψηλά, τόν οὐρανό μας.

Γιά τό ΨΑΛΤΗΡΙΟ σημειώνει ὁ Θεοδώρητος Κύρου· «Οὐκ ἤκιστα δέ οἱ τόν ἀσκητικόν ἀσπαζόμενοι  βίον νύκτωρ ταύτην  (τήν Βίβλον τῶν ψαλμῶν) καί  καθ’ ἡμέραν διά  τῆς γλώσσης προφέρουσι, τό τῶν ὅλων ὑμνοῦντες Θεόν καί τά τοῦ σώματος κατευνάζοντες πάθη». Ὁ β’ κανόνας τῆς Ζ’ Οἰκουμενικῆς συνόδου γράφει, ὅτι γιά νά γίνει κάποιος ἐπίσκοπος, πρέπει νά γνωρίζει τόν ψαλτῆρα