+ΤΡΙΤΗ Δ' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

                   Ψ Α Λ Μ Ο Σ  125^ος

                                  Ὠδή τῶν ἀναβαθμῶν

Μόλις μᾶς ἤφερε, ὁ Θεός, ὁπίσω στήν Σιών του,

παρηγοριά ἐβρήκαμε, ὅλοι μας στόν ναό του.

2. Τό στόμα μας ἐγέμισε, γέλιο ἀπ’ τήν  χαρά μας,

ἡ γλῶσσα μας ἐγλύκανε, κι’ ἀγάλλιασε ἡ καρδιά μας.

Κι’ ὅλα τά ἔθνη εἴπανε· Μεγάλος ὁ Θεός τους,

γιατί μεγάλα θαύματα, ἔγιναν στόν λαό τους.

3. Μεγάλα ἔργα ἔκανε, ὅλοι γιά νά χαροῦνε, 

τά μεγαλεῖα του στήν γῆ, σάν θέμε νά τά δοῦμε.

4. Πίσω καί τσ’ ἄλλους γύρισε, πού ζοῦνε  ξορισμένοι,

σάν τούς χειμάρρους τοῦ νοτιά, ἡ γῆ τους τσ' ἀνιμένει.

5. Ὅσοι μέ κόπο σπέρνουνε καί στήν σπορά δακρύζουν,

 χαρά πολύ θά βρίσκουνε, τήν ὦρα πού θερίζουν.

6. Στήν ξενητειά πηγαίνανε, κι’ ἐκλαίγανε στό δρόμο,

τά δάκρυα τους ἐτρέχανε, καί τἄχανε γιά σπόρο·

Ἐφτάξανε καί βλέπανε, τόν κόπο τους θρεμμένο,

κι’ εἶχαν χαρά πού θέριζαν, ἰδρῶτα καρπισμένο.

Σταυροπροσκυνήσεως, Βυζαντινό Μουσεῖο Θεσσαλονίκης.