Πέμπτη Α' Νηστειῶν

                    Ψ Α Λ Μ Ο Σ  120^ος

                  Ὠδή τῶν ἀναβαθμῶν

Τά μάτια μου ἐσήκωνα, στά ὅρη καί κοιτοῦσα,

ἀπ' ὅπου ἡ βοήθεια, θά ἐρχόταν πού ζητοῦσα.

2. Μόνο, ὁ Κύριος μπορεῖ, νά γίνει ὁ βοηθός μου,

ὁ κτίστης γῆς καί οὐρανοῦ, κι’ ἐμένα ὁ πλαστουργός μου.

3. Μήτε τό ποδαράκι μου, ἄφησε νά λυγίσει,

φύλακας ἦταν ἄγρυπνος, κακό νά μήν μ' ἀγγίξει.

4. Δέν θά νυστάξει, ὁ Κύριος, τά μάτια δέν θά κλείσει,

φρουρός θά μένει ἀκοίμητος, τόν δρόμο νά μοῦ δείξει.

5. Θά σέ φυλάξει, ὁ Κύριος, αὐτός θά σέ σκεπάζει,

στά δεξιά σου θά σταθεῖ, νά σέ σφιχταγκαλιάζει·

6. Μά μήτε καί ὁ ἥλιος του, μιά μέρα θά σέ κάψει,

κι' οὔτε φεγγάρι θά σέ δεῖ, νύχτα καί θά σέ βλάψει.

7. Θά σέ φυλάξει ὁ Κύριος, κακό νά μήν σ’ ἀγγίξει,

θά σοῦ φυλάξει τήν ψυχή, νά μήν παραστρατήσει.

8. Θά σέ φυλάξει ὁ Κύριος, σάν ἔρχεσαι καί φεύγεις,

στ’ αἰῶνες, ὅπου βρίσκεσαι κι’ ὅπου καί νά πηγαίνεις.

Σέ μεταγραφή στήν γλῶσσα πού μιλῶ