'Αναβαθμοί...

          Ψαλμός 122ος 

 1. Πρός σὲ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ. 

2. ἰδοὺ ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χεῖρας τῶν κυρίων αὐτῶν, 

ὡς ὀφθαλμοὶ παιδίσκης εἰς χεῖρας τῆς κυρίας αὐτῆς, 

οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, 

ἕως οὗ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς. 

3. ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, 

ὅτι ἐπὶ πολὺ ἐπλήσθημεν ἐξουδενώσεως, 

4. ἐπὶ πλεῖον ἐπλήσθη ἡ ψυχὴ ἡμῶν. 

Τὸ ὄνειδος τοῖς εὐθηνοῦσι, 

καὶ ἡ ἐξουδένωσις τοῖς ὑπερηφάνοις.

  Μεταγραφή

Τά μάτια ἐσήκωσα σ' ἐσέ, στόν οὐρανό πού μένεις.

2. Ὅπως οἱ δοῦλοι σά θωροῦν στ΄ς ἀφέντες τά δακτύλια

ὅπως μιά κόρη τῆς κυρᾶς θωρεῖ τά δακτυλίδια,

ἐτσά ξανοίγωμε κι ἐμεῖς τόν Κύριο, τόν Θιό μας,

μέχρι νά γίνει εὔσπλαχνος κι ἵλεως στόν λαό μας.

3. Ἐλέησέ μας Κύριε, ἐλέησέ μας, Θιέ μας,

γιατί χιλιάδες συμφορές ἤρθανε στίς ζωές μας.

4. μέ πίκρες καί μέ βάσανα ἐχόρτασε ἡ ψυχή μας.

Οἱ πλοῦσοι ἄς φτωχέψουνε, ζητιάνοι ἄς καταντήσουν,

μά κι ὅλους τούς περήφανους ἄς τούς καταφρονήσουν

.